"En (uche) dat (hijg) spijt (reutel) me...."
NEE! NIET WEER!
Een paar maanden vóór mijn geboorte werd -overigens volkomen terecht- de stekker uit dat vreselijke zendschip getrokken, sindsdien hebben we zo'n beetje elke vijf jaar -en soms nog vaker- een dramatisch sterf- en hergeboortemoment gehad, nu zijn ze dus alwéér terug, fijn, gefeliciteerd, prima, volgende week óók weer op TV, mooi, leuk, prachtig.
Maar nu is het echt genoeg geweest! Over! Uit! Afgelopen!
Ik wil dit dus niet weten, niet horen, niet lezen, niet zien:
Houd Veronica op de kabel in Utrecht!
VERONICA, ROT OP MET JE FUKKING ACTIES!
GA GEWOON EENS @#$!@#$@%##% RADIO MAKEN!
Oeps, wat een uitbarsting opeens. Dat spijt me, voor Nederland.