Adam's Fanclub (i.o.)
Hoewel we het afgelopen seizoen een radiostation deelden, ken ik Curry niet persoonlijk. Hij lijkt me eerlijk gezegd een reuze-aardige kerel. Met een wat hectisch leven.

Maar net zoals ik in Hillywood uiterst onaardige, saaie mensen ken die desondanks opmerkelijk goede programma's maken, ervaar ik bij Curry het tegenovergestelde: ik vind Adam een slechte radiomaker, zijn TV-programma kon ik niet harden en de egomanische postings op zijn weblog maken me meestal aan het huilen (of lachen).

Alleen...soms, als hij er écht voor gaat zitten, als er geen camera, microfoon of pen-met-schrijfblok op hem gericht staat, hééééél soms dus, zien we een glimpje van Curry de Visionair. De man die ziet welke mogelijkheden er zijn. En die dat - gek genoeg juist door zijn positie van geïmporteerde dorpsgek - ook nog eens in lekentaal kan overbrengen aan de mensen die het (zouden) moeten snappen.

En dan, zo heel af en toe, als zelfs elke fout gespelde letter klopt, vind ik Adam Curry ineens briljant.
Zoals nu. (verplicht helemaal lezen!)

Adam: geen gemopper, pak de chopper naar een onbewoond eiland en ga daar ongestoord met je PowerBook spelen tot er een PowerBoek is.

Dan word ik alsnog je grootste fan.  ¶ 7/28/2003